Who are you and what do you do?

Hello! My name is Sonia Wong, creator of the blog saltnpepperhere.com and Instagram @saltnpepperhere, two virtual spaces where I share all things food – mostly healthy family- friendly fare with a good dash of naughty indulgences too for my big, bad sweet tooth!
I live in Toronto, Canada with my husband and two girls. Thank you to Lucie for reaching out to feature me here. To the rest of you, I’m giving you a cyber-high-five right now if you know the 80s female rap duo hip hop group that inspired my handle.

How did you start and how did you learn?

I came into both cooking and photography rather unexpectedly and late in my life.  Having immigrated our family from Hong Kong to start afresh in a new country, my parents did not encourage or nurture creative endeavors in us three children. The trajectory was always a career that was to “provide stability”. After graduating from business school in university, I obtained my accounting designation and spent the next 10+ years committed to a profession that demanded high performance and, for many of those years, pretty crazy work hours. I had little time and energy to cook meals in the evenings. Weekends were for decompressing and dining out with friends. Oh boy. Everything changed when I became a mama solely responsible for the care and feeding of little humans. Suddenly, homemade nourishing meals became my obsession and priority.  A second turning point was when my first daughter became plagued with chronic stomachaches and eczema. After research and consultation, we decided to try elimination diets. Then for about a year during my second maternity leave, I prepared paleo meals for the whole family (because I subscribe to the “one family, one meal” doctrine), three meals a day, seven days a week. You can easily imagine how this became all-consuming of my time and energy! Luckily, my husband and I had by then jointly decided I would discontinue my professional career in favour of staying home to care for our young children and family matters.  As challenging as it was during that time, we saw immediate improvements in my daughter’s eczema and stomach issues and moreover, my eyes were opened wide to the undeniable power of food and its connection with health and nutrition. It shaped my cooking philosophy forever.  All of this has influenced what and how I cook for my family and the recipes I share on Instagram and my blog.  My interest in food photography started and grew from there as well. I delved into others’ food blogs for helpful recipes and was captivated by drool-worthy food images.  Meanwhile, Instagram was gaining huge mainstream popularity with its addictive visual allure and snappy captions. It became a way to document my efforts and importantly, a way for me to be productive and have a creative outlet as well. I suppose that is how my “photography journey” began – with some atrocious mobile food photos posted on my Instagram account. As you have gleaned by now, I am neither a formally trained cook nor photographer.  I learned both through keen curiosity, self-learning and brute repetition.

Wie ben je en wat voor een beroep voer je uit?

Mijn naam is Sonia Wong, maker van de blog saltnpepperhere.com en Instagram @saltnpepperhere, twee virtuele ruimtes waar ik alle dingen van voedsel deel – meestal gezonde gezinsvriendelijke gerechten met een goede scheut ondeugende verwennerij ook voor mijn grote, slechte zoetekauw!
Ik woon in Toronto, Canada met mijn man en twee meisjes. Bedankt Lucie voor het bereiken van me hier. Aan de rest van jullie, ik geef jullie nu een cyber-high-five als jullie weten dat de jaren ’80 vrouwelijke rapduo hiphopgroep die mijn handvat inspireerde.

Hoe ben je begonnen als foodfotograaf?

Ik ben zowel in de keuken als in de fotografie terechtgekomen, nogal onverwacht en laat in mijn leven. Nadat ik onze familie uit Hong Kong had geëmigreerd om opnieuw te beginnen in een nieuw land, hebben mijn ouders de creatieve inspanningen in ons drieën niet aangemoedigd of gekoesterd.
Het traject was altijd in de richting van een carrière die “stabiliteit zou bieden”. Na het afstuderen van de business school aan de universiteit, behaalde ik mijn boekhoudkundige aanduiding en bracht ik de volgende 10+ jaar toegewijd aan een beroep dat hoge prestaties en, voor veel van die jaren, vrij gek werk eiste.

Ik had weinig tijd noch energie om ’s avonds te koken. Weekenden waren voor het decomprimeren en uit eten gaan met vrienden.
Oh jongens. Hoe alles veranderde toen ik een mama werd die alleen verantwoordelijk was voor de zorg en voeding van kleine mensen. Plotseling werden zelfgemaakte, voedzame maaltijden mijn obsessie en prioriteit.
Een tweede keerpunt was toen mijn eerste dochter werd geplaagd eczeem. Er werd geadviseerd door een naturopaat om een paleo-dieet te volgen voor haar chronische maagpijn en eczeem.
Na wat onderzoek en overleg hebben we besloten om eliminatie diëten uit te proberen.
Daarna heb ik ongeveer een jaar lang tijdens mijn tweede zwangerschapsverlof paleo-maaltijden voor het hele gezin bereid (omdat ik de “één familie, één maaltijd”-doctrine onderschrijf), drie maaltijden per dag, zeven dagen per week, zeven dagen per week…

Je kunt je gemakkelijk voorstellen hoe dit allemaal verslindend is geworden van mijn tijd en energie! Gelukkig hadden mijn man en ik toen al besloten dat ik mijn professionele carrière zou stopzetten om thuis te blijven en voor onze jonge kinderen te zorgen.

Het kostte me veel tijd en energie. Maar hoe uitdagend het ook was in die tijd, we zagen direct verbeteringen in het eczeem en de maagproblemen van mijn dochter en bovendien werden mijn ogen wijd opengezet voor de onmiskenbare kracht van voedsel en het verband met gezondheid en voeding. Het heeft mijn kookfilosofie voor altijd gevormd. Dit alles heeft
beïnvloed wat en hoe ik kook voor mijn familie en de recepten die ik deel op Instagram en mijn blog.

Mijn interesse in voedselfotografie begon en groeide van daaruit ook. Ik verdiepte me in andermans voedselblogs voor nuttige recepten en werd geboeid door mooie beelden van eten.
Ondertussen was Instagram enorm populair geworden met zijn verslavende visuele allure en zijn pittige bijschriften.
Het werd een manier om mijn inspanningen te documenteren en, wat belangrijk is, een manier voor mij om productief te zijn en ook een creatieve uitlaatklep te hebben. Ik denk dat ik mijn “fotoreis” zo begon – met een aantal gruwelijke mobiele voedselfoto’s die op mijn Instagram-account werden gepost.
Zoals je inmiddels heb begrepen, ben ik noch een formeel opgeleide kok, noch een fotograaf. Ik leerde beide door scherpe nieuwsgierigheid, zelfleren en brute herhaling.

Who are your clients, can you describe them and do do they found you?

My clients are brands who find me via my Instagram, my website or Pinterest, looking for recipe development and brand collaborations. Sometimes it is through a Public Relations agency, and
other times directly with a brand. I am not represented by an agent nor do I pitch to brands. At this season of my life, this works for me.

How do you manage your time with social media and marketing?

I left a solid career to stay at home to care for our children, so my priority first and foremost is them. The amazing thing about Instagram and the work opportunities it has provided me is the ability to work from home with the flexibility to manage workload and deadlines with my
responsibilities as a parent.
I appreciate all the opportunities that come my way! It is amazing
to be able to work with brands that resonate with me. On the flip side, I am careful to be selective in choosing work that feel genuine and meaningful. Because I want to put 110% into every job I take on, I try not to overload my commitments. My motto view is, saying “no” to one
thing is also simultaneously saying “yes” to something else. In other words, turning down an opportunity because of fit or capacity or whatever, means I am saying yes to another better-
suited opportunity and/or more time to spend with my family.

Wie zijn je opdrachtgevers en hoe komen ze bij jou terecht?

Mijn klanten zijn merken die mij vinden via mijn Instagram, mijn website of Pinterest, op zoek naar receptuurontwikkeling en merksamenwerkingen. Soms is het via een Public Relations bureau, en andere keren direct met een merk. Ik ben niet vertegenwoordigd door een agent en ook niet door merken. In dit seizoen van mijn leven werkt dit voor mij.

Hoe verdeel je je tijd met social media, marketing en het gezinsleven?

Ik heb een solide carrière achtergelaten om thuis te blijven om voor onze kinderen te zorgen, dus mijn prioriteit is in de eerste plaats bij hen.
Het verbazingwekkende aan Instagram en de werkmogelijkheden die het mij heeft gegeven is de mogelijkheid om thuis te werken met de flexibiliteit om de werkdruk en deadlines te beheren met mijn
verantwoordelijkheden als ouder.
Ik waardeer alle kansen die op mijn pad komen! Het is verbazingwekkend
om te kunnen werken met merken die mij aanspreken. Aan de andere kant ben ik voorzichtig om selectief te zijn in het kiezen van werk dat echt en betekenisvol aanvoelt.

Omdat ik 110% in elke baan die ik aanneem wil stoppen, probeer ik mijn verplichtingen niet te overbelasten. Mijn motto is, “nee” zeggen tegen een ding is ook tegelijkertijd “ja” zeggen tegen iets anders.
Met andere woorden, het afwijzen van een kans vanwege fitheid of capaciteit of wat dan ook, betekent dat ik ja zeg tegen een ander beter…
geschikte gelegenheid en/of meer tijd om met mijn familie door te brengen.

How do you start with styling?

Pinterest and Instagram are both amazing sources of creative inspiration and a great place to get the creative juices flowing. For a client shoot or a recipe post on my own blog, I aim for a minimum set of 8-10 final images. I consider the different angles, raw ingredients, different stages of preparation, macro shots, action shots, etc. that help tell the visual story.  Guys, I’m a nerdy checklist-maker. I always make a list of the shots I want to nail, complete with little square boxes on the left to check off as I go. Writing these down on paper helps me organize my thoughts and the flow of a shoot. I try to be specific, for example, “flatlay raw ingredients”, “macro side profile cake slice”, “action shot squeeze lemon juice over finished dish”, and the like. Without a checklist, I easily risk forgetting a shot that I wanted in the middle of all the chaos of cooking, styling and photographing a recipe.

What is your focus with styling?

At the heart of it, I am using my photos to convince the viewer to make the recipe. So the ultimate goal is to make the food look as scrumptious on camera as possibleas in real life!
For me, this means thinking about a variety of things. What type of light vibe best compliments the subject most – dark and moody versus versus libright and airy? What are the colours is of the dish, food itself to guide the colours of the props? Are there enough textures, layers and
colours inherent in the dish to make it pop on camera, or do I need to build those elements at through things like fresh parsley, coarse salt or sesame seeds?
How long will the dish look “fresh” or will the dish it need to be “freshened up” and how do I plan the my flow of the shootaround that to capture the dish at its best and most mouth-watering? How can I leverage
composition techniques to determine placement? These considerations are front and center on my mind when as I approach styling.
But don’t be let me mislead fooled you into thinking
I have everything it all figured out before I begin. I don’t! That’s just where I start once everything is placed into the scene. There is still usually a ton of fiddling and faffing to get it just right!

Hoe begin je met een foodstyling set?

Pinterest en Instagram zijn beide geweldige bronnen van creatieve inspiratie en een geweldige plek om de creatieve sappen te laten stromen. Voor een klantenshoot of een receptenpost op mijn eigen blog streef ik naar een minimale set van 8-10 eindbeelden in de set. Ik houd rekening met de verschillende invalshoeken, rauwe ingrediënten,
verschillende stadia van voorbereiding, macro-opnames, actiefoto’s, enz. die zouden helpen het visuele verhaal te vertellen.
Jongens, dit maakt me misschien heel raar, maar ik ben een nerdy checklist-maker. Ik maak altijd een checklist van de shots die ik wil bereiken, compleet met kleine vierkante vakjes aan de linkerkant om af te vinken als ik ga. Checklisten die ik op papier schrijf, helpt me enorm in mijn
en ik gebruik het nog steeds als een instrument om mijn gedachten en de stroom van een shoot te organiseren.
Ik probeer specifiek te zijn, bijvoorbeeld, “flatlay raw ingredients”, “action filling a dumpling”, “macro side profile cake slice”, “action shot squeeze citroensap over finished dish”, en dergelijke! Als ik het maken zonder checklist oversla, loop ik gemakkelijk het risico de specifica shot te vergeten die ik wilde maken te midden van
in het midden van alle chaos en rotzooi van het koken, het stylen en fotograferen van een recept.

Wat is je focus met foodstyling?

De kern ervan is dat ik mijn foto’s gebruik om de kijker te overtuigen het recept te maken. Het uiteindelijke doel is dus om het eten er in het echt zo heerlijk mogelijk uit te laten zien voor de camera!
Voor mij betekent dit dat ik over verschillende dingen moet nadenken. Welk soort lichte vibe complimenteert het onderwerp het beste – donker en humeurig versus libertijns en luchtig? Wat zijn de kleuren van de schotel, het voedsel zelf om de kleuren van de rekwisieten te sturen?

Zijn er genoeg texturen, lagen en kleuren die inherent zijn aan het gerecht om het te laten knallen op de camera, of moet ik die elementen op te bouwen door middel van dingen als verse peterselie, grof zout of sesamzaadjes?

Hoe lang zal het gerecht er “vers” uitzien of moet het gerecht “opgefrist” worden en hoe plan ik mijn stroom van de shootaround die het gerecht op zijn best en meest verrukkelijke manier vast te leggen? Hoe kan ik gebruik maken van samenstellingstechnieken om de plaatsing te bepalen?
Deze overwegingen staan voorop en staan centraal bij het benaderen van de styling.

Maar laat me je niet misleiden door te denken…
Ik heb alles al uitgezocht voordat ik begin. Dat heb ik niet! Dat is precies waar ik begin als alles eenmaal in de scène is geplaatst. Er wordt meestal nog een hoop geprutst en geprutst om het precies goed te krijgen!

What backdrops are you using?

For all front-on shots, I set up in front of a white wall inside my house in my house. Five months ago, we moved into a new house and now there are closet doors behind my set-up, which complicates things a little in terms of straightening all the lines within the shot.
I’m still working on figuring out the ideal set-up here. For flat-lays, I have two self-made wood plank surfaces, a professionally painted plywood double-sided board from Erickson Surfaces and two vinyl roll-up
surfaces from Capture by Lucy.

What props do you often use?

Handcrafted ceramic dishware are inarguably the most photogenic. But also the most pricey! I have a very modest collection of treasured pieces and like every food blogger, am always keeping an eye out for special pieces to acquire. When planning the props to use in a given
shot, I consider varying size, colour, shape and material. I like to mix things like wooden bowls, stone platters, small brass pinch dishes, glass, metal or wooden utensils. or even a crumpled paper bag that held a loaf of bread is fair game came in.
Varying at least two to three of these factors create visual interest. Adding softness and movement by way of linens or botanicals
foliage balances the hard rigidityness of dishware. And of course, the ingredients themselves can are often be effective excellent props.
A scattering of bread crumbs, a small bowl of fruit
that was used in the recipe, a dusting of flour, etc. All of these add layers to an image while tying in the visual story to the recipe.

Welke fotoachtergronden gebruik je vaak?

Voor alle front-on shots stel ik me op voor een witte muur in mijn huis. Vijf maanden geleden zijn we verhuisd naar een nieuw huis en nu zitten er kastdeurtjes achter mijn opstelling, wat het een beetje moeilijk maakt om alle lijnen binnen het schot recht te trekken.
Ik ben nog steeds bezig met het uitzoeken van de ideale opstelling hier. Voor flat-lays heb ik twee zelfgemaakte houten planken, een professioneel geschilderde dubbelzijdige multiplexplaat van Erickson Surfaces en twee vinyl roll-ups komen van Capture by Lucy.

Welke fotoprops gebruik je vaak?

Handgemaakt keramisch serviesgoed is ongetwijfeld het meest fotogenieke. Maar ook het meest prijzig! Ik heb een zeer bescheiden collectie van gekoesterde stukken en hou, zoals elke foodblogger, altijd een oogje in het zeil voor bijzondere stukken om aan te schaffen.

Bij het plannen van de props om te gebruiken in een bepaald shot, denk ik aan variatie in grootte, kleur, vorm en materiaal.
Ik hou ervan om dingen te mengen zoals houten kommen, stenen schalen, kleine messing knijpschaaltjes, glas, metaal of houten gebruiksvoorwerpen. Of zelfs een verfrommelde papieren zak met een brood erin.
Minstens twee tot drie van deze factoren zorgen voor visuele belangstelling. Het toevoegen van zachtheid en beweging door middel van linnengoed of botanische middelen.
Het gebladerte balanceert de harde rigiditeit van het serviesgoed. En natuurlijk zijn de ingrediënten op zich vaak ook effectief als uitstekende rekwisieten.
Een verstrooiing van broodkruimels, een klein schaaltje fruit
dat werd gebruikt in het recept, een afstoffen van meel, enz. Al deze lagen voegen een afbeelding toe terwijl ze in het beeldverhaal aan het recept worden vastgeknoopt.

Which light do you work (daylight/artificial)?
Natural daylight.

How do you do action shots and what are your settings?

A tripod is essential, since I am shooting myself. I have a wireless remote and a wired remote. However, most of the time I ignore those and just use the camera’s self-timer.
I find an unmoving part of the scene to focus the camera on. When self-shooting, it is impossible to get a moving subject in focus. I set it with a delay (2, 10 or 20 seconds) to give myself time to get
into position and set have the camera to snap a series of continuous images continuously.
Repeat! Repeat! Until I nail that one frame that captured the movement perfectly..Find an unmoving part of the scene to focus the camera on. When you’re self-shooting, it is nearly impossible to get moving subject in focus.
I personally like an aperture between 2.8 5 to 3.5 for these shots, so I lock that down without thinking about it much. I then consider the ISO and shutter speed.
If I am looking want to freeze motion – such as a swirl of honey over a tart or drops of lemon juice squeezed overto finish a
finished dish – ISO and shutter speed are both cranked up high. ISO is set to at least 800.

I rely on post-editing in Lightroom to lower the noise created by that high ISO. By virtue of the fact that I have cranked up the ISO, I am also able to set a higher faster shutter speed (remembering I’ve locked in my desired aperture) while maintaining the correct desired exposure. The higher
the shutter speed, the more frozen the motion appears.

On the other hand, if I am looking want to capture motion blur – such as a fuzzy shower of powdered sugar or the sweep of a moving
hand whisking something – I set a low ISO (around 150-200) and set the shutter speed to whatever is required to obtain proper the desired exposure. The exposure triangle forces the a slower shutter speed to be slower in this scenario, which givinges you the blurred effect, and is
another reason why a tripod is crucial.

Do you work with a speedlite/flash?
I do not. I rely on natural light.

What camera and lenses do you use and/or tripod?
Nikon D750. I own three lenses, all Nikon: 50mm 1.4G, 35mm 1.4G, and 60mm 2.8G. I love the first two but rarely use the third, which I will use for macro shots. I have the Manfrotto 055 tripod with an XPRO ball head.

Which program do you use to edit your photos?
Adobe Lightroom for all DSLR raw images. Snapseed app for mobile images.

Tips & tricks?

1. Pick up the camera and shoot. This is a universal piece of advice and is also the best advice I got when I was starting. Like with many things, there is a big learning curve at the beginning of learning photography and the best way to climb it is with loads of practice.

2. Expand your sources for inspiration. What I mean is, if you’re a food photographer, look at other forms of art outside of food images. Now that I’ve been shooting food for four years, I notice that my progress is not the leaps and bounds I experienced in the earlier day/years.
   Looking at beautiful food images is still very inspirational for me, but I’m beginning to pay more attention to open myself up more and more to portraits and non-food photography
   for inspiration, too.!
   
3. Moisturize your hands! Say what? Continuing the above topic of action shots, if you’re shooting in an the action shot involving with your hands, make sure they’re not dry. And may as well make sure nails are groomed (I don’t mean professionally manicured – just neat
   and trimmed) make sure to put some cream on them. I have dry skin and live in a dry climate and I’m telling you from personal experience, the biggest bummer worst is finally nailing getting a killer action shot only to zoom in and find my your hands terribly dry.
   How unphotogenic!

Hoe ga je te werk bij actie en fotograferen van eten?

Een statief is essentieel, zeker als ik mijzelf op de foto zet.
Ik heb een draadloze afstandsbediening en een bedrade afstandsbediening. Meestal negeer ik die echter en gebruik ik gewoon de zelfontspanner van de camera.
Ik vind een onbeweeglijk deel van de scène om de camera op te richten. Bij het zelf fotograferen is het onmogelijk om een bewegend onderwerp scherp te stellen.
Ik stel het in met een vertraging (2, 10 of 20 seconden) om mezelf de tijd te geven om in positie te brengen en de camera in te stellen om continu een reeks doorlopende beelden vast te leggen.
Herhaal! Herhaal! Totdat ik dat ene frame dat de beweging perfect vastlegt…Zoek een onbeweeglijk deel van de scène om de camera op scherp te stellen. Als je zelf aan het filmen bent, is het bijna onmogelijk om een bewegend onderwerp scherp te krijgen.
Persoonlijk hou ik van een diafragma tussen 2.8 5 en 3.5 voor deze opnames, dus ik sluit dat af zonder er veel over na te denken. Ik denk dan aan de ISO en de sluitertijd.
Als ik op zoek ben naar beweging wil bevriezen – zoals een werveling van honing over een taart of druppels citroensap geperst overto finishen een
afgewerkte schotel – ISO en sluitertijd zijn beide hoog aangezwengeld. ISO is ingesteld op minimaal 800.

Ik vertrouw op nabewerking in Lightroom om de ruis die door die hoge ISO ontstaat te verminderen. Door het feit dat ik de ISO heb opgevoerd, ben ik ook in staat om een hogere sluitertijd in te stellen (waarbij ik me herinner dat ik mijn gewenste diafragma heb vergrendeld) met behoud van de juiste gewenste belichting. Hoe hoger de sluitertijd, hoe meer bevroren de beweging verschijnt.

Aan de andere kant, als ik op zoek ben naar bewegingsonscherpte – zoals een vage douche van poedersuiker of het vegen van een bewegende
hand fluisterend iets – stel ik een lage ISO in (ongeveer 150-200) en stel de sluitertijd in op wat nodig is om de gewenste belichting te verkrijgen. De belichtingsdriehoek dwingt de langere sluitertijd in dit scenario, wat je het onscherpe effect geeft, tot een langere sluitertijd.
Nog een reden waarom een statief cruciaal is.

Werkt je met een speedlite/flash?
Dat doe ik niet. Ik vertrouw op natuurlijk licht.

Welke camera en lenzen gebruik je en/of statief?
Nikon D750. Ik heb drie objectieven, alle Nikon: 50mm 1.4G, 35mm 1.4G en 60mm 2.8G. Ik hou van de eerste twee, maar gebruik zelden de derde, die ik zal gebruiken voor macro-opnamen. Ik heb het Manfrotto 055 statief met een XPRO balhoofd.

Welk programma gebruikt u om uw foto’s te bewerken?
Adobe Lightroom voor alle DSLR raw images. Snapseed app voor mobiele beelden.

Tips & tricks voor foodfotografie?

1. Pak de camera op en schiet. Dit is een universeel advies en is ook het beste advies dat ik kreeg toen ik begon. Zoals bij veel dingen is er een grote leercurve aan het begin van het leren fotograferen en de beste manier om het te beklimmen is met veel oefening.

2. Breid je inspiratiebronnen uit. Wat ik bedoel is, als je een voedselfotograaf bent, kijk dan naar andere vormen van kunst buiten de foodbeelden. Nu ik vier jaar lang voedsel heb gefotografeerd, merk ik dat mijn vooruitgang niet de sprongen voorwaarts is die ik in de vorige dag/jaren heb gemaakt.
Het kijken naar mooie food foto’s is voor mij nog steeds erg inspirerend, maar ik begin meer aandacht te krijgen om me meer en meer open te stellen voor portretten en non-food fotografie.
Voor inspiratie, ook!

3. Smeer je handenin! Ga door met het bovenstaande onderwerp van actiefoto’s, als je met je handen in een actiefoto schiet, zorg er dan voor dat ze niet droog zijn. En goed zorgen dat de nagels worden verzorgd (ik bedoel niet professioneel gemanicuurd – gewoon netjes
en getrimd) zorg ervoor dat je er wat crème op doet. Ik heb een droge huid en leef in een droog klimaat en ik vertel je uit eigen ervaring, de grootste klaploper is eindelijk het krijgen van een killer action shot alleen maar om in te zoomen en mijn handen vreselijk droog te vinden.
Hoe ongefotografeerd!

Follow @saltnpepperhere

Blog and instagram link
www.saltnpepperhere.com
IG@saltnpepperhere

Every Friday a new blogpost with “Behind the scenes”

Curious to the other interviews with photographers? Read them here.

Vinyl backdrops

Print the backdrops by yourself! A step by step plan how you can do this.

luciedebock

This post was posted in Behind the scenes with.., food fotografie