Welkom bij Een kijkje achter de schermen. Een blog waar kennis en ervaring wordt gedeeld door verschillende fotografen en creatieve ondernemers over de hele wereld. We zijn allemaal verbonden door onze passie voor food en fotografie. Gast van deze week: Jella Bertell van @vaimomatskuu.
Kun je jezelf voorstellen?
Mijn naam is Jella Bertell en ik ben een Finse tekenleraar, foodblogger en foodfotograaf uit Helsinki.
Hoe ben je begonnen met food fotografie en hoe heb je het geleerd?
In 2013 ben ik begonnen met het schrijven van een foodblog. Ik had toen nog geen specifieke apparatuur, alleen een tablet die ik overal voor gebruikte. Naarmate de populariteit van mijn blog groeide, kreeg ik verzoeken om gesponsorde inhoud. Nadat ik één deal was kwijtgeraakt vanwege de slechte kwaliteit van mijn foto’s, is mijn passie voor foodfotografie pas echt aangewakkerd! Ik kocht een goedkope digitale camera op instapniveau en een handige lens, en begon tutorials op internet te bekijken.
Ik studeerde fotografie als onderdeel van mijn MA, maar het was vóór het tijdperk van digitale camera’s, en ik was toch het meeste vergeten van wat ik wist… Meedoen aan de Instagram-foodfotografie-uitdagingen van Kimberly Espinel bleek een belangrijke motivator voor mij te zijn . Haar uitdagingen hielpen me om mijn eigen stijl te ontwikkelen en sprongen vooruit te gaan met mijn vaardigheden op het gebied van voedselfotografie.
Kun je jouw stijl omschrijven?
Mijn stijl is vrij ‘dark and moody’. Omdat ik in mijn dagelijkse werk als tekenleraar voortdurend in aanraking kom met beeldende kunst, beïnvloeden kunstenaars van alle vakgebieden mijn foto’s. Ik experimenteer graag met verschillende concepten, materialen en technieken, waarbij ik mijn beroep combineer met wat ik maak.
Heb je speciale tips over food fotografie en bloggen?
Als je naast foodblogger/fotograaf een fulltime baan hebt en regelmatig wilt posten, raad ik aan om content in bulk te maken wanneer je tijd hebt. Ik streef ernaar om ten minste vijf blogposts klaar te hebben om te publiceren in mijn concepten! Dat heeft enorm geholpen om consistent te blijven met mijn berichten, zelfs als mijn werkdagen het drukst zijn.
Tijdens de pandemie werkte dit systeem van mij echter niet meer. Mijn werk neemt nu zoveel tijd in beslag dat ik mijn voorraad concepten al heel lang geleden heb opgebruikt! Hopelijk heb ik snel tijd om de situatie op te lossen!
Hoe voed je jouw creativiteit?
Mijn creativiteit gedijt in extremiteiten: hetzij in haast of met een beperkte opdracht, of wanneer ik alle tijd en creatieve vrijheid van de wereld heb. Sommige van mijn persoonlijke favorieten zijn heel snel gemaakt, met koppige vastberadenheid gevoed door creatieve probleemoplossing. Als ik een sterke creatieve visie in mijn hoofd heb, laat niets me ervan weerhouden om het vast te leggen!
Maar ik hou er ook van om mijn tijd te nemen, uitgebreide scènes op te zetten en uren met mijn camera te spelen. Als ik moe en uitgeput ben, heeft het geen zin om iets te creëren. Dat is wanneer een volledige pauze nodig is. De intense behoefte om te creëren zal weer beginnen op te bouwen als ik genoeg heb gerust!
Welke fotografen en / of kunstenaars inspireren jou?
Ik voel me aangetrokken tot kunst die een gevoel van mysterie oproept. Ik hou van alles wat dramatisch en intens is. Ik haal mijn inspiratie uit de kunstgeschiedenis, hedendaagse kunst en populaire cultuur. Ik ben net zo geïnspireerd door barokke stillevens, surrealistische gezelschapsspellen, de lege steden van Giorgio de Chirico en Edward Hopper, Bill Viola, Veruschka von Lehndorff, Peter Greenaway, The Sandman-strips, Narnia, J.R.R. Tolkien, The Magnetic Fields, Twin Peaks en RuPaul’s Drag Race. De lijst gaat maar door, en het is gemaakt van lagen op lagen van ervaringen die in de loop der jaren hun sporen op mij hebben achtergelaten.
Er zijn ook talloze creatievelingen op Instagram die ik bewonder en respecteer vanwege hun unieke stijl en talent. Deze omvatten onder andere Suzanne Saroff, Vanessa K. Rees, Aimee Twigger, Betty Shin Binon, Gabriel Cabrera, Doan Ly, Carl Ostberg, Valentina Hortus, Eva Elijas en Courtney Whitman!
Wat is de belangrijkste vaardigheid van een (food)fotograaf?
Een foodfotograaf moet ook andere zintuigen oproepen dan alleen visie. Je communiceert een smaak, geur, textuur, temperatuur, maar zet ook een stemming neer, roept herinneringen op, wekt een verlangen op om te koken, om een maaltijd te delen, om iets nieuws, vertrouwds, opwindends, geruststellends te ervaren…
Hoe blijf je leren als (food)fotograaf en/of blogger?
Ik probeer mezelf regelmatig uit mijn comfortzone te halen en iets nieuws te proberen. Mezelf toestaan om speels te zijn en gewoon te genieten van het creatieve proces is erg belangrijk voor mij, ongeacht de resultaten! Niet alles hoeft functioneel te zijn of een doel te hebben. Altijd efficiënt zijn is niet leuk! Ik merk dat intuïtief experimenteren zonder een vaststaand idee in gedachten vaak tot verrassende resultaten kan leiden.
Hoe vinden klanten jou? Wat is jouw ideale klant?
Ik heb een bureau dat mij hier in Finland vertegenwoordigt en zij brengen mij in contact met de meeste van mijn klanten. Klanten nemen ook rechtstreeks contact met mij op. Meestal vinden ze me via Instagram of mijn website.
Hoeveel tijd besteed je aan social media en welke kanalen gebruik je het meest?
Ik ben een 100% Instagram-meisje! Ik kan tot 3 uur per dag besteden (snik!) Gewoon scrollen en contact maken met andere creatieven online, chatten in DM’s en kijken naar wat anderen hebben gemaakt. Na jaren van dagelijks posten begin ik echter steeds meer dagen over te slaan – er zijn gewoon niet genoeg uren in een dag om zo actief online te zijn als vroeger. Ik heb ook een Facebook-pagina en een Pinterest-account, maar ik update vooral als ik iets nieuws op mijn website heb geplaatst. Dat is het!
"Ik merk dat intuïtief experimenteren zonder een vaststaand idee in gedachten vaak tot verrassende resultaten kan leiden"
Hoe zorg je voor een balans tussen vrije tijd/thuis en werk?
Ik heb mijn deel van de strijd gehad met de balans tussen werk en privé. Ik ben gepassioneerd door mijn werk als tekenleraar; Ik ben gepassioneerd door eten, over mijn blog en over fotografie. Ik ben ook hartstochtelijk verliefd op mijn man en ik heb veel zinvolle relaties die ik koester. Alle passies gecombineerd, ik heb nooit genoeg tijd voor een van hen!
Het klinkt misschien nogal alledaags, maar het organiseren van mijn tijd met behulp van een bullet-dagboek (zonder mooie decoraties, ik gebruik het alleen om prioriteiten te stellen voor mijn taken) helpt me echt om mijn dagen te visualiseren en mijn schema realistisch te houden.
Heb jij goede tips met betrekking tot bloggen?
Eerlijk gezegd weet ik niet zeker of ik die heb. Mijn blog is nooit gemaakt met het oog op succes of het genereren van inkomsten – er zijn bijvoorbeeld geen advertenties, banners of gelieerde links, alleen mijn gebazel en recepten! Ik schrijf mijn blog op een manier die goed voelt, logisch voor me is en me motiveert. Ik hoop echt dat wat ik te zeggen heb, ook de keukens aan de andere kant van het scherm zal inspireren en vreugde zal brengen! Dat gezegd hebbende, mijn recepten zijn vaak aan de experimentele kant. Ze kunnen complex zijn, zeldzame ingrediënten vereisen of gewoon veel tijd kosten om te maken. Maar gelukkig blijven mijn lezers terugkomen!
Elke blogger moet natuurlijk rekening houden met SEO en proberen een vorm van structuur in het schrijven aan te houden. En ik ook, vooral als ik een gesponsorde post schrijf. Maar wat de inhoud ook is, mijn belangrijkste doel is om mijn passie voor eten op mijn website te delen. Ik wil dat mensen genieten van hun tijd in mijn ruimte, misschien iets nieuws leren en geïnspireerd worden door wat ze lezen en zien!
Waar maak je je foto’s, thuis of in een studio?
Ik maak mijn foto’s thuis, voornamelijk in mijn kleine studiohoekje. Ik deel de kamer met een piano, de platen van mijn man, zijn dj-tafel en al het wasgoed… Het is een kleine ruimte, maar het licht is prachtig en ik heb het laten werken. Soms waag ik me ergens anders in ons kleine appartement en in de zomer fotografeer ik vaak op ons balkon of buiten.
Welke tools mogen in een fotografiesetting niet ontbreken?
Ik doe het met zo min mogelijk, maar ik zou niet kunnen werken zonder een reflector, witte bounce-kaarten, zwarte schuimplaten en klemmen om dingen te houden waar ik ze wil hebben.
Ik ben ook verliefd op mijn verzameling vinyl achtergronden – ze nemen weinig ruimte in beslag en zijn supersnel schoon te maken! Ik heb er een paar voor mezelf gemaakt, en een paar gekocht bij bijvoorbeeld Myluciebackdrops!
Hoe maak je een fotografie & styling set?
Als ik thuis voor mezelf fotografeer, plan ik meestal niet veel. Ik heb altijd een stijl en stemming voor ogen en vertrouw op mijn ervaring en intuïtie. Ik heb de neiging dingen onderweg op te lossen en te verfijnen – de stroom brengt me altijd naar een plek waar ik blij mee ben. Ik ga zitten en plan de shoot alleen in meer detail als ik klantwerk doe, of als ik probeer veel dingen op één dag gedaan te krijgen.
Mijn klanten geven me vaak creatieve vrijheid met styling, maar ik probeer altijd mijn scènes te matchen met de bestaande esthetiek van het merk. Aangezien ik voornamelijk thuis fotografeer, is mijn ”styling set” overal om me heen. Veel van mijn rekwisieten zijn helemaal geen rekwisieten – het zijn dingen die ik heb geërfd of gekregen, en ze worden in ons dagelijks leven gebruikt.
Ik vind het heerlijk om bloemen, planten en natuurlijke elementen in mijn scènes op te nemen, dus ik spring vaak naar buiten om willekeurige takjes en groen uit het bos te halen. Het begint direct voor onze voordeur!
Met welk licht werk je het liefst (daglicht/kunstmatig)?
Vroeger werkte ik alleen met natuurlijk licht, maar het leven in Finland maakt het behoorlijk moeilijk! De helft van het jaar is zonlicht een schaars goed. Daarom ben ik uiteindelijk kunstlicht gaan gebruiken; speedlight met een softbox om precies te zijn. Tegenwoordig fotografeer ik vooral met kunstlicht in de winter, natuurlijk licht in de zomer.
Wat is jouw droom…..?
Ik droom ervan om mijn eigen studioruimte te hebben om mee te spelen! Momenteel moet ik mijn spullen opbergen als ik ze niet gebruik, omdat ze te veel ruimte innemen in de kamer. Als ik mijn eigen studiokamer had, zou ik meer artistieke, avontuurlijke, experimentele en ambitieuze projecten kunnen aannemen en echt all-in kunnen gaan met de ideeën die ik heb! Het zou me meer artistieke vrijheid geven … en de rommel in ons huis kalmeren, haha!
Hoe zie je jezelf over 5 jaar..?
Over vijf jaar doe ik waarschijnlijk wat ik nu doe: werken als kunstdocent, een foodblog schrijven en genieten van fotografie. Ik wil niet dat foodbloggen en fotografie mijn enige bron van inkomsten worden; Ik wil mijn projecten en klanten kunnen selecteren zonder de druk om de eindjes aan elkaar te knopen. Maar wie weet… misschien heb ik tegen die tijd een kookboek geschreven? Misschien woon ik in een huis met die felbegeerde studioruimte? Misschien heb ik een kunsttentoonstelling gehad? Wie weet … men kan dromen!
