Welkom bij Een kijkje achter de schermen. Een blog waar kennis en ervaring wordt gedeeld door verschillende fotografen en creatieve ondernemers over de hele wereld. We zijn allemaal verbonden door onze passie voor food en fotografie. Gast van deze week: Julia Wharington from @paddock2pixel.
Kun je jezelf voorstellen?
Mijn naam is Julia en ik woon in een klein stadje 2,5 uur ten noorden van Melbourne, Australië. Ik kom oorspronkelijk uit Duitsland, maar ben in 2005 naar Australië verhuisd, aanvankelijk om naar de universiteit te gaan, maar van het een kwam het ander…
Ik kreeg een baan, toen nog een, ontmoette toen mijn man, adopteerde een kat, en nu ben ik nog steeds hier en noem ik dit interessante en diverse land mijn thuis. Ik ben een aspirant-foodfotograaf en -videograaf, opgeleide commerciële kok, wannabe foodblogger, gepassioneerde tuinman, en mijn favoriete ding om te maken is zuurdesembrood (hoewel ik na 11 jaar net mijn starter heb gedood, dus ik moet een heel slechte startersmama zijn , hahaha).
Ik probeer momenteel twee bedrijven op te bouwen. Paddock 2 Pixel ben ik alleen, werkzaam als voedselfotograaf, receptontwikkelaar en stylist. Original Zest is mijn videografiebedrijf voor de voedingsmiddelen- en drankenindustrie, en dat heb ik samen met een chef-kok opgericht.
Hoe ben je begonnen met foodfotografie/videografie en hoe heb je het geleerd?
Ik heb zoveel dingen gedaan in mijn leven, je zou kunnen zeggen dat ik een beetje een rusteloze ziel ben. Ik heb de kost verdiend als dansinstructeur, kleermaker, geluidsredacteur, manager van sportevenementen, manager van een toneelschool, coördinator van evenementen in de zuivelindustrie…
Koken en bakken is altijd mijn tweede passie geweest (dansen op nummer één), dus mijn man verraste me in 2018 met een interessant cadeau: een cursus foodstyling. Voor deze cursus schaam ik me om te zeggen dat ik nog nooit ergens voedselfotografie heb opgemerkt, laat staan hoe voedsel wordt gestyled.
Ik heb eigenlijk nooit een camera gehad en had echt een hekel aan foto’s maken! Onnodig te zeggen dat ik behoorlijk waardeloos was tijdens de cursus. Het was een compleet nieuwe wereld. Maar op de een of andere manier werd ik er verliefd op.
En als ik iets erg leuk vind, kan ik er een beetje geobsedeerd door raken totdat ik er goed in ben. Dus kocht ik een instapcamera en begon met fotograferen. En raakte geobsedeerd door de technische kant van dit alles. Een boek genaamd ‘Food Photography – From Snapshot to Great Shot’ was een tijdje mijn bijbel. Ik heb een miljoen YouTube-video’s bekeken over het gebruik van een camera. Hoe licht vorm te geven. Ik ontdekte het BiteShot-kanaal en bekeek elke video. Toen ging ik naar haar Artificial Academy toen ik een speedlight kocht.
Ik was nooit van plan om videografie te gaan doen, maar werd op een dag in het diepe gegooid door een chef-kok die ik kende van eerder werk (hij is nu mijn zakenpartner). Op de een of andere manier kregen we de opdracht om zes bedrijfsprofiel (lifestyle) video’s voor de overheid te maken. Dus ik heb nog eens een miljoen YouTube-video’s bekeken over hoe je filmmaker kunt worden. En deed alsof tot ik het gehaald had. Nog steeds alleen aan de oppervlakte met videografie, maar voor autodidact gaat het goed. Anderen gaan jarenlang naar de filmschool… wat een droom zou zijn, maar wie kan dat betalen?!
Kun je jouw stijl beschrijven?
Een lastige vraag. Ik denk dat ik er nog steeds achter kom. Kleur is waarschijnlijk een terugkerend thema in mijn foto’s. Eén heldere hoofdkleur voor elke opname. En contrast en helderheid (hou een beetje te veel van die schuifregelaar in Lightroom). Maar deze rusteloze geest wordt veel te veel afgeleid door coole dingen die zij ziet, dus vasthouden aan één stijl werkt niet voor mij. Misschien zou je mijn stijl een beetje experimenteel kunnen noemen? Ik word zeker opgewonden als ik een techniek zie die ik nog niet eerder heb geprobeerd, en de drang heb om deze aan mijn repertoire toe te voegen.
Hoe blijf je leren als fotograaf/videograaf?
YouTube, schat!
Serieus, is er iets dat NIET wordt behandeld op YouTube? Ik heb (en krijg nog steeds) alles wat ik nodig had om te beginnen en te blijven leren. Ik ben al die geweldige videomakers eeuwig dankbaar die zoveel energie hebben gestoken in het maken van tutorials die anderen kunnen leren.
Wat is de belangrijkste vaardigheid van een (food)fotograaf/videograaf?
Nieuwsgierigheid. Als je niet nieuwsgierig bent naar het vak, wat drijft je dan om jezelf uit te dagen, nieuwe dingen te proberen, beter te worden met elke foto die je maakt?
En om heel eerlijk te zijn: als je er je brood mee wilt verdienen, ja, je camera beheersen, hoe je licht vormgeeft, hoe je eten vormgeeft etc… dit alles helpt om een goede fotograaf te worden, MAAR… boven alles: wees zakelijk vaardig! Begrijp hoe je jezelf op de markt kunt brengen. Anders zal niemand die geld te besteden heeft aan mooie foto’s of video’s weten dat je bestaat. Het is de harde realiteit waar ik momenteel mee te maken heb en waar ik aan werk om te veranderen.
Als dansdocent krijg ik vaak de vraag van studenten wanneer ik denk dat ze klaar zijn om les te geven. En het antwoord is ‘oh je geeft al les voordat je er klaar voor bent’. Hetzelfde geldt als je voor klanten wilt fotograferen. Als je wacht tot je er klaar voor bent, zal het nooit gebeuren. Dus een andere belangrijke vaardigheid voor een fotograaf is moed. Moed om jezelf daar buiten te zetten, zelfs als je die stem in je hoofd die constant fluistert ‘Ben ik goed genoeg?’ niet de mond kunt snoeren. Het komt waarschijnlijk goed met je. En zo niet, les geleerd, ga verder.
"IAls je wacht tot je er klaar voor bent, zal het nooit gebeuren.."
Wat/Wie inspireert je om te verbeteren?
Iedereen die dapper genoeg is om een camera op te pakken, die de tijd neemt om zijn beste werk te maken en het vervolgens op de markt brengt zodat mensen het kunnen zien, kan mij inspireren. Het hoeft niet eens voedselgerelateerd te zijn. Sommige dagen inspireert niets me, en dan zie je ineens ergens iets, of het nu een andere foto is, een video, een recept, een kunstwerk, een bloem, een ingrediënt in de supermarkt etc… en BAM!! een idee is geboren.
We leven niet in een vacuüm, we rennen rond in de wereld met onze ogen open, dus wat je ook creëert, wordt waarschijnlijk enigszins beïnvloed door iets dat eerder je aandacht trok, bewust of niet. Ik surf vaak vrij willekeurig op internet, op zoek naar inspiratie. Misschien zie ik wat licht dat ik leuk vind, en probeer ik het opnieuw te creëren in mijn scène. Of ik word ergens verliefd op een kleurenpalet. Of een onderwerp dat ik nog niet eerder heb gefotografeerd. Dan neem ik het idee en maak het mijn eigen.
Er zijn te veel ongelooflijke artiesten om hier op te noemen die een impact hebben gehad op mijn reis. Dat gezegd hebbende, wil ik echter wijzen op een paar mensen wier werk de afgelopen drie jaar een grote rol heeft gespeeld in mijn groei als fotograaf/videograaf. Joanie Simon, dame, je bent fantastisch! Ik zou nog steeds (letterlijk) in het donker fotograferen als jij er niet was geweest. Daniel Schiffer – Mijn video’s zouden nergens zijn zonder jouw tutorials. Skyler van We Eat Together – als iemand die ook foto’s en video’s maakt, bevindt je werk zich op een niveau dat ik inspireer om ooit te bereiken.
Flitsen bij food fotografie
Hoe vinden klanten je?
Dat doen ze niet! Haha, serieus, ik ben slecht in marketing. Ik heb geen idee van SEO, dus mijn websites krijgen geen verkeer. Ik heb niet genoeg zelfvertrouwen om ongevraagd te bellen of te e-mailen. Ik heb enorme pauzes nodig van sociale media omdat het me zo irriteert. Iedereen die zegt dat je alleen maar een Instagram-community hoeft te bouwen en klanten zullen je vinden, het spijt me, maar dat is niet mijn ervaring. Natuurlijk, het zijn niet helemaal krekels geweest, ik heb een paar klanten gehad, maar het is moeilijk. Niet klagen, het is volledig mijn schuld. Ik heb me de afgelopen drie jaar gefocust op het aanscherpen van mijn vak, nu moet ik leren hoe ik mijn diensten kan verkopen. Bekijk deze ruimte!! (Misschien zal het hier plaatsen me echt een schop onder de kont geven en er iets aan doen!)
Waar maak jij je foto’s?
Meestal in mijn studio oftewel de logeerkamer. Het is een kleine kamer met een groot bed waar ik op moet staan en tegen de muur moet leunen als ik wil fotograferen. De rest van de muren zijn bedekt met planken voor mijn props, zoveel dat als gasten blijven slapen, ze zeggen dat het voelt alsof ze in een kringloopwinkel slapen, haha. Ik heb een manier gevonden om mijn softboxen aan het plafond te hangen, zodat ze niet in de weg staan als ik ze niet nodig heb. Het ergste is dat er vloerbedekking in die kamer ligt… Ik zeg alleen maar splashshots…!
Als de kamer te klein is, fotografeer ik ergens anders in huis. Laten we zeggen dat netheid niet mijn sterkste punt is. Het lijkt altijd alsof er een bom is ontploft. Mijn man maakt het gelukkig niet uit. Keuken is een puinhoop? Laten we afhaalmaaltijden nemen, schat!
Welk onderdeel vind je het leukste aan (food)fotograaf/videograaf zijn?
Ik ben helemaal gek op bewerken. Zowel foto als video. Voor mij is het waar de magie gebeurt. Ik weet dat het meer tijd kost en misschien zal dit veranderen als ik het drukker krijg, maar ik gebruik momenteel niet graag presets of LUT’s, ik begin altijd vanaf nul omdat ik zo van het proces geniet.
Oh, en natuurlijk het feit dat we het enige type fotografie zijn waarbij je achteraf het onderwerp mag opeten… hahahaaaa. Eens een fijnproever, altijd een fijnproever!
Welke lessen heb je onderweg geleerd?
Ik ben altijd in dienst geweest van anderen, in je gemiddelde baan van 9 tot 5 waar ik niet bijzonder enthousiast over was, en ik hield de avonden en weekenden vrij om de leuke dingen te doen. Nu, wat ik voor werk doe, IS ineens het leuke! Het is het vreemdste!
Ik ben er al een keer voor weggelopen om van mijn passie mijn werk te maken toen ik kort als kleermaker werkte (kleermakerij was voor mij alles, maar toen het eenmaal mijn werk werd, begon ik het te haten), maar hopelijk kan ik 20 jaar later het werkt voor mij.
Flitsen bij food fotografie
Hoe bereid je een video shoot voor?
Voor Original Zest hebben we een kort formulier gemaakt dat de klant kan invullen. Het helpt ons te begrijpen wat ze precies willen, en we merken dat het opschrijven hen helpt te begrijpen wat ze echt willen dat het resultaat is. We nemen dan hun briefing en doen meestal een brainstormsessie met goede oude post-it-notities of een spreadsheet waarin we proberen een opnamelijst te maken. Ik voeg vaak technische opmerkingen toe aan de opnamelijst, zoals kadrering, lenstype, slow motion, beweging enz. Op de dag van de opname heb ik tijdens het inpakken van de auto een paklijst, want er is zoveel apparatuur om mee te nemen een video-opname, ik zou iets helemaal missen zonder een lijst.
Welk licht verkies je (daglicht/kunstmatig)?
In het prille begin fotografeerde ik uitsluitend met een goedkoop LED-lichtpaneel, altijd ‘s nachts. Natuurlijk licht maakte me bang, het was zo onvoorspelbaar. Bovendien kom ik het beste ‘s nachts in de zone, omdat er overdag gewoon te veel afleiding is. Toen ik eenmaal een voorliefde kreeg voor actiefotografie, was het LED-paneel gewoon niet krachtig genoeg, dus de volgende was een flitser, die tot op de dag van vandaag nog steeds mijn belangrijkste en favoriete lichtbron voor foto’s is. Ik geniet tegenwoordig meer van fotograferen met natuurlijk licht, wat volgens mij komt doordat ik veel videowerk buiten heb gedaan, en voel me daardoor echt op mijn gemak bij natuurlijk licht.
Kun je vertellen met welke apparatuur je werkt voor het maken van video’s? Hoe maak en bewerk je video? Werk je met een team?
Ik maak video met mijn gewone fotocamera, de Canon EOS R, die zijn doel prima heeft bereikt, maar ik droom ervan om over te stappen naar een professionelere videocamera. Misschien op een dag wanneer het bedrijf is gegroeid… Ik fotografeer soms op een statief met een fluid head, maar als ik onderweg ben, fotografeer ik veel uit de hand, met een monopod als hefboom, of ik zet de camera op mijn gimbal (DJI RSC2).
Voor monitoring gebruik ik een Atomos Ninja V, vooral als ik in 4K fotografeer. Voor verlichting gebruik ik vaak een continue lichtbron, zoals mijn LightPro Ultasoft ronde LED-paneel, of een klein draagbaar LED-paneel op batterijen.
Ik bewerk al mijn video’s in Davinci Resolve Studio. Omdat ik video in log opneem, zijn de kleurcorrectiefuncties van de software de beste die er zijn, dus het was een natuurlijke keuze. Ook is de gratis versie waanzinnig goed en ruim voldoende voor de meeste hobbyfilmmakers. In het begin was het ingewikkelde software om te leren, maar je raadt het al, een miljoen YouTube-video’s later heb ik genoeg geleerd om me er op mijn gemak bij te voelen.
Mijn team voor mijn videobedrijf Original Zest bestaat alleen uit mij en mijn zakenpartner chef-kok Tim Hollands. Terwijl ik voor de technische en creatieve kant van het bedrijf zorg (filmen, montage), zorgt hij voor de marketing en treedt hij op als producer/regisseur, de klantcontactpersoon en alle andere chef-dingen.
Waar zie je jezelf in 5 jaar?
Ik heb me in het verleden nooit op mijn carrière gericht, maar deze keer lijkt het anders. Eindelijk was het gebruiken van mijn creatieve vaardigheden waarschijnlijk wat ik nodig had om me tevreden te voelen op het werk, dus het enige waar ik van droom is om twee kleine maar stabiele bedrijven te hebben met een vast klantenbestand waar ik mooi werk voor kan maken. Iets leveren aan een klant dat zijn verwachtingen overtreft, is een enorme motivatie voor mij, dus hopelijk mag ik dat dagelijks doen.
Ik raak snel uitgekeken op repetitief werk, dus mijn doel is om een schema te hebben met een goede balans tussen receptontwikkeling, styling, fotografie en videografie.
En ergens in mij dit heel specifieke kookboekidee. Ik weet het, grote droom, of zullen we het een doel noemen, maar wel iets om naar te streven.
Hier kun je Julia Wharington vinden:
Website: paddock2pixel.com
Instagram: @paddock2pixel
YouTube: Original Zest
